Nieuw prinsenpaar van Volkel: Prins Paul d’n urste en Prinses Linde

Haar vader werd dat jaar prins carnaval van de Uilen van Empeldonk, toentertijd was het nog zo dat er 1x per 5 jaar een Boerdonkse prins in Erp werd verkozen. Later in groep 7 werd ze zelf Jeugdprinses van de Zandhazen in Boerdonk.

Eenmaal op de middelbare school werd er met plezier mee geholpen aan het bouwen van carnavalswagens. Samen lijmen en schilderen, terwijl de petroleum kachels branden en daarna 4 dagen zelf de optochten lopen. In de avonden feesten in de gymzaal met haar gezin, haar omaatje en de rest van ‘’heel’’ Boerdonk. Iedereen samen in één zaal hartstikke gezellig!

Na 8 schooljaren op d’n Dorpel, wat later De Vlieger werd, was het tijd om naar de middelbare school te gaan. Iedere dag helemaal op de fiets naar Gemert, omdat ik dacht dat werken in het groen iets voor mij was, maar al gauw zag ik het licht en kwam ik er achter dat het elektrotechnische stuk mij beter paste. Na mijn studie in de energie- en automatiseringstechniek, ben ik de werkvloer op gegaan en heb ik er voor gezorgd dat er op menig plek het licht weer ging branden. Jaren in de vakanties met Ivo samen gewerkt bij Van Boxtel Elektro waar we samen toch wel het een en ander meegemaakt hebben, maar laten we daar niet te veel over zeggen anders krijgen we ondanks dat we er beide niet meer werken alsnog ontslag..

Ondertussen werk ik alweer 10 jaar bij Lantech in Malden, als teamleider van de afdeling hardware engineering. Lantech is gespecialiseerd in verpakkingsmachines. Naast mijn baan heb ik samen met een drietal vrienden een licht en geluidsbedrijf: Beats Events. Wat ooit begon als een geintje met muziek draaien op een heel klein feestje met een geluidsset die overgebleven was van de carnavalswagen, is dit een klein beetje uit de hand gelopen en tegenwoordig vooral gericht op het verzorgen van licht en geluid tijdens bedrijfsfeesten, bruiloften, kermissen en andere evenementen.

Ik ben een aantal jaren vrijwilliger geweest bij de SOS, met als hoogtepunt altijd het SOS-kamp waar het voor de leiding echt pas begon als de kinderen naar bed waren. Er werd niet voor niets altijd gezegd: Kei leuk zo’n kamp, alleen die kinderen… Ook ben ik jaren vrijwilliger geweest in het “stroom team” op Festyland. Sinds 2019 ben ik lid van de zittingscommissie nadat ik eerst 4 jaar als artiestenbegeleider samen met Ivo het podium op en af ben gelopen om de artiesten van een drankje te voorzien. Iets wat overigens niet altijd vlekkeloos verliep, omdat het in het artiestencafé vaak iets te gezellig was en wij de boem tadaa gemist hadden. Dan zagen we, op de tv, Jolanda alweer naar boven lopen met drankjes voor de artiesten. Linde heeft ook een aantal jaren mee gedaan met de Erpse zittingen. Eerst met de slagwerkgroep van Erp en later, toen Boerdonk zelf een carnavalsvereniging kreeg, heeft ze ook daar met een aantal acts op het podium mogen staan.   
Wij genieten enorm van de zittingen, het is zo mooi om te zien hoeveel tijd en energie mensen in hun act steken om dit tot een succes te maken. Zo’n dorp(je) met zoveel talent en alleen maar artiesten van eigen bodem, helemaal niets ingehuurd alleen maar eigen mensen die ieder jaar weer hun stinkende best doen. Dit is iets waar wij als Volkel echt ongelofelijk trots op mogen zijn!

Linde is doordeweeks en regelmatig in het weekend te vinden op een woongroep van Stichting Dichterbij, locatie Aldetiendstraat te Uden. Dit werk doet ze met veel liefde en plezier. Op de woongroep wonen bewoners met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking. Linde wordt er blij van de bewoners te verzorgen en te ondersteunen bij hun hulpvraag. Samen de kleine dingen waarderen, plezier hebben, uitstapjes maken en op z’n tijd zeker de bewoners een beetje extra verwennen is wat ze zo leuk vind aan haar werk.

10 jaar geleden leerden wij elkaar kennen. In 2018 kochten we ons huis aan de “PC Hoofdstraat” van Volkel, namelijk de Rudigerstraat. Daar wonen wij tegenover de ouwe Stevens, tegenwoordig Petja. Een echt klus huis waar alles aan moest gebeuren. Ik hoor het ons pap nog zeggen: “jonge weet waar je aan begint, want het is echt heel veel werk”. Maar pap jij bent toch met pensioen?! Geintje natuurlijk want ik wist heel goed waar we aan begonnen. Ruim 2 jaar zijn we samen bezig geweest. In de avonduren en weekenden hebben we hard gewerkt om het helemaal naar onze zin te maken. Samen met ons pap heb ik alles in het huis weer opgebouwd en hebben we ontelbaar veel uren samen gewerkt. Uren die later van onschatbare waarde bleken te zijn. Helaas hebben we samen veel te kort van dit mooie project mogen genieten. Ik ben hem ontzettend dankbaar dat we deze bouw, alle uren werken maar vooral deze tijd samen mochten doorbrengen.

Op de basisschool is de basis al gelegd voor onze vriendengroep Ût Spôlk, wat intussen is uitgegroeid tot een skonne club mensen van een kleine 40 man. Met de vriendengroep hebben we al zo ontzettend veel mooie dingen meegemaakt. Gezellig een biertje drinken in het hok op een paar oude bankstellen, carnavalswagens bouwen: Pardoes & het circus, waarmee we ook nog eens de 1e prijs behaalden. Verder hebben we ontelbaar veel stapavonden, feestjes, festivals en stapvakanties beleefd. Ook nu vullen we onze vrije tijd graag op met het bezoeken van vrienden of familie, waarmee we dan graag een hapje en een drankje doen. Daarnaast laten we de feestjes en festivals niet zomaar aan ons voorbij gaan en gaan we dan ook graag als laatste naar huis. Of ja vooral ik blijk daar toch iets meer moeite mee te hebben, maar goed ik zeg altijd: ‘’Ik ben niet voor niets elektricien geworden, ik maak het licht aan maar ik maak het ook zeker graag weer uit’’. Dus dat gaan we ook deze carnaval zeker doen!
 
WE GOAN GEWÔN WIJER